donderdag 31 december 2009
maandag 28 december 2009
Wintergasten, goed voor een warm gevoel
Wow, tv die ergens over gaat, van het begin tot het einde heb ik Wintergasten (VPRO) uitgekeken. Een interview met David Simon, de maker van de tv-serie Wired, door Raoul Heertje, klonk veelbelovend genoeg om de tv aan te zetten en het getoonde greep mij vast tot de aftiteling.
Zwart, gitzwart en zonder pasklare oplossing schets David een beeld van de huidige Amerikaanse samenleving waar de hebzucht regeert, alles draait om hebzucht, winstmaximalisatie. Waar David de schuld in eerste instantie bij de top-dogs legt, trekt Raoul met een grijns dit breder en legt de verantwoordelijkheid bij iedereen die in dit systeem meedraait, de top-dogs zijn slechts de winnaars binnen het systeem.
Confronterende tv over de door de kredietcrisis zichtbaar gemaakte vragen, zonder pasklare oplossing. David pleit voor een gematigd kapitalisme, waar niet alleen winst maar ook de kwaliteit van de samenleving nagestreefd wordt.
Hebzucht is een krachtige drijfveer voor de economie, maar het is de taak van de overheid om ervoor te zorgen dat niet alleen de winst maar ook de kwaliteit van de samenleving gemaximaliseerd wordt, en het is onze taak te zorgen dat die overheid er komt.
Intelligente tv waar je iets aan hebt. En gelukkig hebben wij nog een omroepsysteem dat niet alleen op winstmaximalisatie uit is en nog dit soort kwaliteits-tv uitzendt.
Zwart, gitzwart en zonder pasklare oplossing schets David een beeld van de huidige Amerikaanse samenleving waar de hebzucht regeert, alles draait om hebzucht, winstmaximalisatie. Waar David de schuld in eerste instantie bij de top-dogs legt, trekt Raoul met een grijns dit breder en legt de verantwoordelijkheid bij iedereen die in dit systeem meedraait, de top-dogs zijn slechts de winnaars binnen het systeem.
Confronterende tv over de door de kredietcrisis zichtbaar gemaakte vragen, zonder pasklare oplossing. David pleit voor een gematigd kapitalisme, waar niet alleen winst maar ook de kwaliteit van de samenleving nagestreefd wordt.
Hebzucht is een krachtige drijfveer voor de economie, maar het is de taak van de overheid om ervoor te zorgen dat niet alleen de winst maar ook de kwaliteit van de samenleving gemaximaliseerd wordt, en het is onze taak te zorgen dat die overheid er komt.
Intelligente tv waar je iets aan hebt. En gelukkig hebben wij nog een omroepsysteem dat niet alleen op winstmaximalisatie uit is en nog dit soort kwaliteits-tv uitzendt.
dinsdag 22 december 2009
De wijze bok, een kerstverhaal voor onder de spaarlamp
Ooit in een grijs, barbaars verleden, toen de dieren nog praten konden, woonden geiten en mensen vriendschappelijk naast elkaar, in een klein landje aan de zee.
Diep in dit barbaarse land stond een grote stal, van zwart geteerd hout, met tientallen prachtige witte geiten. ’s Nachts sliepen zij lekker warm met zijn allen in de stal en overdag knabbelden zij buiten wat rond, terwijl zij het laatste nieuws bespraken. De geiten deden wat geiten graag doen en waren gelukkig.
Maar op een koude winterdag, terwijl de sneeuw rond de stal stoof, deed de boer de staldeuren ’s morgens niet open. “Natuurlijk”, dachten de geiten “hij vind het buiten te koud voor ons, wat hebben wij toch een aardige boer” en zij knabbelden wat aan het stro. Wat de geiten niet wisten was dat de koning van het land opdracht gegeven had alle geiten te doden “Zij zijn behekst en straks maken zij ons ziek” had zijn raadsheer gezegd, daarom moesten nu alle geiten gedood en verbrand worden.
Door het raampje van de stal zagen de geiten grote, grijze vrachtwagens aan komen rollen, ze knerpten door de sneeuw. “Ah, die komen vast kachels brengen” riepen de geiten blij, en renden nieuwsgierig naar de deur. De vrachtwagendeuren gingen open en mensen met speren en zwaarden klommen naar buiten. Zij kwamen de stal binnen en vermoordden met hun wapens de geiten, een hels kabaal steeg op de stal. Na een half uur was het weer stil. Langzaam stroomde onder de zwarte staldeur, door de sneeuw, een beekje donkerrood bloed naar buiten.
De mensen gooiden de geiten op een grote hoop en staken die in brand. Een vreselijke stank drong door in de neus van het jongste bokje dat zich in de klok verstopt had. Hij probeerde zo zacht mogelijk te huilen om niet ontdekt te worden. Die nacht kroop het bokje uit de klok en vluchtte het grote donkere eikenwoud in. De stank van verbrand vlees hing nog dagen om hem heen.
In de jaren die volgden ging het slechter en slechter met de mensen in het land. Het leek of de geen doel meer hadden en alleen nog op zoek waren naar zoveel mogelijk geld en macht. De mensen met macht zorgden ervoor dat zij schatrijk werden door met mooie praatjes geld af te pakken van de arme mensen. (Nu zal je misschien zeggen “Mijnheer de verteller u overdrijft, zo erg kan het niet geweest zijn.” Maar je moet je realiseren dat het lang geleden gebeurde, in een vreselijk barbaars land.)
Toen de samenleving uiteindelijk veranderd was in een alleen-leving kwam op een frisse lentedag een grote, sterke bok uit het eikenwoud gewandeld. De bok liep naar zijn oude stal en ging in de deuropening van de nu vervallen stal zitten. De mensen en dieren waren nieuwsgierig naar de grote bok en vroegen hem: “Wie ben je ? “ “Ik ben je broer” antwoordde de bok dan. “Maar wat doe je bok ?” “Ik ben” zei de bok dan eenvoudig en hij zweeg verder en bleef zitten.
De mensen vertelden elkaar over deze mooie, raadselachtige bok en wat hij zei en steeds vaker kwam iemand hem om raad vragen. Steeds gaf hij dezelfde raad maar de mensen waren er tevreden mee.
De raad die de bok steeds gaf was “Stel je voor, dat wat je wil doen, door de ander bij jou gedaan wordt, zou je dat willen ?” en verder zweeg hij.
En langzaam, langzaam aan, begon de alleen-leving weer een samenleving te worden.
Daarom hebben bokken vanaf die tijd een sik , waardoor zijn zo’n wijs voorkomen hebben.
Diep in dit barbaarse land stond een grote stal, van zwart geteerd hout, met tientallen prachtige witte geiten. ’s Nachts sliepen zij lekker warm met zijn allen in de stal en overdag knabbelden zij buiten wat rond, terwijl zij het laatste nieuws bespraken. De geiten deden wat geiten graag doen en waren gelukkig.
Maar op een koude winterdag, terwijl de sneeuw rond de stal stoof, deed de boer de staldeuren ’s morgens niet open. “Natuurlijk”, dachten de geiten “hij vind het buiten te koud voor ons, wat hebben wij toch een aardige boer” en zij knabbelden wat aan het stro. Wat de geiten niet wisten was dat de koning van het land opdracht gegeven had alle geiten te doden “Zij zijn behekst en straks maken zij ons ziek” had zijn raadsheer gezegd, daarom moesten nu alle geiten gedood en verbrand worden.
Door het raampje van de stal zagen de geiten grote, grijze vrachtwagens aan komen rollen, ze knerpten door de sneeuw. “Ah, die komen vast kachels brengen” riepen de geiten blij, en renden nieuwsgierig naar de deur. De vrachtwagendeuren gingen open en mensen met speren en zwaarden klommen naar buiten. Zij kwamen de stal binnen en vermoordden met hun wapens de geiten, een hels kabaal steeg op de stal. Na een half uur was het weer stil. Langzaam stroomde onder de zwarte staldeur, door de sneeuw, een beekje donkerrood bloed naar buiten.
De mensen gooiden de geiten op een grote hoop en staken die in brand. Een vreselijke stank drong door in de neus van het jongste bokje dat zich in de klok verstopt had. Hij probeerde zo zacht mogelijk te huilen om niet ontdekt te worden. Die nacht kroop het bokje uit de klok en vluchtte het grote donkere eikenwoud in. De stank van verbrand vlees hing nog dagen om hem heen.
In de jaren die volgden ging het slechter en slechter met de mensen in het land. Het leek of de geen doel meer hadden en alleen nog op zoek waren naar zoveel mogelijk geld en macht. De mensen met macht zorgden ervoor dat zij schatrijk werden door met mooie praatjes geld af te pakken van de arme mensen. (Nu zal je misschien zeggen “Mijnheer de verteller u overdrijft, zo erg kan het niet geweest zijn.” Maar je moet je realiseren dat het lang geleden gebeurde, in een vreselijk barbaars land.)
Toen de samenleving uiteindelijk veranderd was in een alleen-leving kwam op een frisse lentedag een grote, sterke bok uit het eikenwoud gewandeld. De bok liep naar zijn oude stal en ging in de deuropening van de nu vervallen stal zitten. De mensen en dieren waren nieuwsgierig naar de grote bok en vroegen hem: “Wie ben je ? “ “Ik ben je broer” antwoordde de bok dan. “Maar wat doe je bok ?” “Ik ben” zei de bok dan eenvoudig en hij zweeg verder en bleef zitten.
De mensen vertelden elkaar over deze mooie, raadselachtige bok en wat hij zei en steeds vaker kwam iemand hem om raad vragen. Steeds gaf hij dezelfde raad maar de mensen waren er tevreden mee.
De raad die de bok steeds gaf was “Stel je voor, dat wat je wil doen, door de ander bij jou gedaan wordt, zou je dat willen ?” en verder zweeg hij.
En langzaam, langzaam aan, begon de alleen-leving weer een samenleving te worden.
Daarom hebben bokken vanaf die tijd een sik , waardoor zijn zo’n wijs voorkomen hebben.
maandag 21 december 2009
Vandaag de kortste dag
En dat werd wel tijd ook, het is geeneens meer acht uur licht per dag. Vandaag kwam de zon om kwart voor negen op en ging om half vijf al weer onder.
Maar komend half jaar wordt het iedere dag weer langer licht, elke week 's gaat de zon een kwartier later onder.
Maar komend half jaar wordt het iedere dag weer langer licht, elke week 's gaat de zon een kwartier later onder.
zondag 20 december 2009
Niet normaal. Wat is normaal en wie bepaalt dat?
In Amsterdam is op dit moment een tentoonstelling met de naam Niet Normaal. De vraag die je daar gesteld wordt is “Wat is normaal en wie bepaalt dat ?”
Kijk, dat is nog eens een leuke vraag om over na te denken; een poging:
Normaal is volgens mij voldoen aan de norm. Maar wie stelt die norm dan ? De groep waar je in beweegt!
Wanneer je een computer van een hele stapel gezichten het gemiddelde laat uitrekenen, blijkt dat mensen het berekende gemiddelde gezicht het mooiste gezicht vinden. Niet het uitzonderlijke maar het gemiddelde is het meest gewenste. Als schapen willen wij allemaal midden in de kudde staan.
Wat is normaal ? Het midden van de kudde!
Het verschil zit er vooral in de tolerantie van mensen, sommigen vinden alleen de binnenste cirkel van de kudde normaal, terwijl anderen alleen de afgedwaalde schapen als abnormaal bestempelen. Maar waar wij over het algemeen de grens trekken is op zich ook bekend. In de wiskunde heb je de zogenaamde normaal-verdelingen Wanneer wij bijvoorbeeld de intelligentie van mensen allemaal in een grafiek zetten, zitten de meeste rond het midden, abnormaal vinden wij de 2.5% met een te laag IQ en de 2.5% met een te hoog IQ.
Dus nu naar de praktijk. Je staat morgen op en wordt opeens gekweld door de vraag zijn rode schoenen wel normaal op dit moment ? Dan ga je naar buiten telt het aantal mensen dat je ziet en telt het aantal mensen dat rode schoenen aan heeft. Wanneer dat er minder dan één op de twintig rode schoenen draagt is dat dus niet normaal.
In de beurs van Berlage is deze tentoonstelling tot 8 maart 2010 te zien.
Ik ben toch benieuwd of meer dan één op de 20 mensen naar deze tentoonstelling gaat.
Kijk, dat is nog eens een leuke vraag om over na te denken; een poging:
Normaal is volgens mij voldoen aan de norm. Maar wie stelt die norm dan ? De groep waar je in beweegt!
Wanneer je een computer van een hele stapel gezichten het gemiddelde laat uitrekenen, blijkt dat mensen het berekende gemiddelde gezicht het mooiste gezicht vinden. Niet het uitzonderlijke maar het gemiddelde is het meest gewenste. Als schapen willen wij allemaal midden in de kudde staan.
Wat is normaal ? Het midden van de kudde!
Het verschil zit er vooral in de tolerantie van mensen, sommigen vinden alleen de binnenste cirkel van de kudde normaal, terwijl anderen alleen de afgedwaalde schapen als abnormaal bestempelen. Maar waar wij over het algemeen de grens trekken is op zich ook bekend. In de wiskunde heb je de zogenaamde normaal-verdelingen Wanneer wij bijvoorbeeld de intelligentie van mensen allemaal in een grafiek zetten, zitten de meeste rond het midden, abnormaal vinden wij de 2.5% met een te laag IQ en de 2.5% met een te hoog IQ.
Dus nu naar de praktijk. Je staat morgen op en wordt opeens gekweld door de vraag zijn rode schoenen wel normaal op dit moment ? Dan ga je naar buiten telt het aantal mensen dat je ziet en telt het aantal mensen dat rode schoenen aan heeft. Wanneer dat er minder dan één op de twintig rode schoenen draagt is dat dus niet normaal.
In de beurs van Berlage is deze tentoonstelling tot 8 maart 2010 te zien.
Ik ben toch benieuwd of meer dan één op de 20 mensen naar deze tentoonstelling gaat.
zaterdag 19 december 2009
Uncle Sam is a Sicko
Docu-drama Sicko (2007) van Michael Moore is een scherpe aanklacht tegen de manier waarop de gezondheidszorg in de USA geregeld is. Van de 300 miljoen Amerikanen hebben 50 miljoen geen verzekering, maar denk niet dat de verzekerden zonder financiële zorgen ziek kunnen worden. Noodzakelijke behandelingen worden hen ontzegd door verzekeringen die hun winst willen maximaliseren.
Sicko is een scherpe aanklacht tegen het kapitalisme. Zeker, het is wat zwaar aangezet, maar de boodschap komt helder over. Tegen het einde van de film heeft de filmmaker een aantal mensen om zich heen verzameld die in de USA geen hulp krijgen. Geen gewone mensen, maar helden van nine-eleven. Zij hebben hun klachten opgelopen doordat zij na de crash mensen zijn gaan helpen. Met deze mensen gaat hij op zoek naar hulp en vindt dat uiteindelijk in ..... Cuba, het door de USA zo verachte communistische land. Daar worden de mensen gratis geholpen.
Men meet de kwaliteit van een samenleving wel door te kijken hoe de samenleving omgaat met zijn zwakkeren. Als je zo naar de USA kijkt is er maar één conclusie mogelijk: Uncle Sam is ziek
De Dvd is overal te koop/huur/leen/downloadbaar.
Sicko is een scherpe aanklacht tegen het kapitalisme. Zeker, het is wat zwaar aangezet, maar de boodschap komt helder over. Tegen het einde van de film heeft de filmmaker een aantal mensen om zich heen verzameld die in de USA geen hulp krijgen. Geen gewone mensen, maar helden van nine-eleven. Zij hebben hun klachten opgelopen doordat zij na de crash mensen zijn gaan helpen. Met deze mensen gaat hij op zoek naar hulp en vindt dat uiteindelijk in ..... Cuba, het door de USA zo verachte communistische land. Daar worden de mensen gratis geholpen.
Men meet de kwaliteit van een samenleving wel door te kijken hoe de samenleving omgaat met zijn zwakkeren. Als je zo naar de USA kijkt is er maar één conclusie mogelijk: Uncle Sam is ziek
De Dvd is overal te koop/huur/leen/downloadbaar.
vrijdag 18 december 2009
donderdag 17 december 2009
Brommerrijbewijs, een Hollands hoogtepunt
Dit jaar is het bromfiets-rijbewijs ingevoerd voor de spartamet. Een hoogtepunt voor de veiligheid in Nederland, een goede zaak. Veiligheid boven alles.
Over veiligheid in het verkeer gesproken, weet je hoeveel ongelukken er gebeuren met de fiets ? Zouden wij niet een praktijk,- en theorie-examen voor de fiets moeten invoeren ? Dat zou toch veel veiliger zijn ? En uiteraard een fietshelm verplicht stellen !
Trouwens weet je hoeveel ongelukken er al lopend gebeuren, beter zou iedereen in een elektrische rolstoel rondrijden, niet te snel uiteraard, hooguit 5 km per uur. Of nee, beter nog , wij zouden de hele dag in bed moeten blijven, vastgebonden uiteraard, zodat wij er niet uitvallen.
Over veiligheid in het verkeer gesproken, weet je hoeveel ongelukken er gebeuren met de fiets ? Zouden wij niet een praktijk,- en theorie-examen voor de fiets moeten invoeren ? Dat zou toch veel veiliger zijn ? En uiteraard een fietshelm verplicht stellen !
Trouwens weet je hoeveel ongelukken er al lopend gebeuren, beter zou iedereen in een elektrische rolstoel rondrijden, niet te snel uiteraard, hooguit 5 km per uur. Of nee, beter nog , wij zouden de hele dag in bed moeten blijven, vastgebonden uiteraard, zodat wij er niet uitvallen.
woensdag 16 december 2009
dinsdag 15 december 2009
Reconnected
Vanavond, tijdens etenstijd, ging de bel. Mijn geldbuidel zoekend slofte ik naar de deur. “Het zal wel een collectant zijn.” Ik opende de deur en tuurde achterdochtig in de duisternis, een gezette man stapte naar voren, en duwde met een eenvoudig “alstublieft” mij een doos in de handen. Direct herkende ik de woorden “Internetmodem” op de doos, veerde op en sloot met een haastig , “Ah dank u, goedenavond” de deur.
Een fris nieuw modem, state of the art, en zoals spoedig zou blijken, geheel werkend. Enthousiast begon iedereen zijn gadgets aan te dragen om aangesloten te worden volgens het nieuwste wifi-protocol. De WII, PSP, laptop, PC en het mobieltje. Een nerveuze blijdschap maakte zich van ons meester , het leek wel sinterklaas en enkele uren later zat iedereen, geheel tevreden achter zijn reconnected apparaat. We waren weer verbonden met internet, maakten weer deel uit van de wereld, ons isolement was doorbroken. Intens gelukkig wentelden wij ons in de hervonden mondiale informatie.
Nu nog even het abonnementsgeld terug vragen van de periode dat wij geen aansluiting hadden en dan is deze zaak weer achter de rug.
Een fris nieuw modem, state of the art, en zoals spoedig zou blijken, geheel werkend. Enthousiast begon iedereen zijn gadgets aan te dragen om aangesloten te worden volgens het nieuwste wifi-protocol. De WII, PSP, laptop, PC en het mobieltje. Een nerveuze blijdschap maakte zich van ons meester , het leek wel sinterklaas en enkele uren later zat iedereen, geheel tevreden achter zijn reconnected apparaat. We waren weer verbonden met internet, maakten weer deel uit van de wereld, ons isolement was doorbroken. Intens gelukkig wentelden wij ons in de hervonden mondiale informatie.
Nu nog even het abonnementsgeld terug vragen van de periode dat wij geen aansluiting hadden en dan is deze zaak weer achter de rug.
maandag 14 december 2009
Demonstratie bij Telfort hoofdkantoor ontspoort volledig
De demonstratie van ontevreden klanten bij het hoofdkantoor van Telfort, liep vanmiddag volledig uit de hand. De demonstratie begon rustig, ontevreden klanten riepen slogans als “Internet NU" en "Goed werkende telefoon voor iedereen" in de hoop Telfort tot normale dienstverlening te bewegen.
Ongelukkigerwijs probeerde de directeur van Telfort zich in zijn dienstwagen een weg door de demonstranten te banen. Hij werd herkend en demonstranten blokkeerden hem de weg. Terwijl zij dreigend naar zijn auto liepen, riepen zij “Om u beter van dienst te kunnen zijn, krijgt u een kort keuzemenu. Wanneer u niet wilt dat uw auto gedemonteerd wordt, steek uw linkerhand op. Wanneer u niet in de gracht gesmeten wil worden, steek uw rechterhand op.” Verward stak de directeur beide handen de lucht in. Direct riep de massa “Helaas u heeft geen geldige keuze gemaakt” en wierp zich op de auto die zij met blote handen begon te slopen.
Toen de politie later ter plekke verscheen, was de auto geheel gedemonteerd, en de directeur net in de gracht gejonast. De menigte verhinderde de directeur uit de gracht te komen terwijl zij riepen: “Wij begrijpen dat dit een vervelende situatie voor u is, maar kunnen u helaas geen toezeggingen doen over het moment dat uw ongemak beëindigd zal worden”
De politie sommeerde de amokmakers de topman vrij te laten. Daarop riep de massa “Een ogenblik geduld alstublieft, wij zullen u zo spoedig mogelijk te woord staan” en ging door waar zij mee bezig waren.
Na een enkele charge was de topman bevrijd, de politiewoordvoerder gaf later aan wel enig begrip te hebben voor de demonstranten. “Wij werken met het C2000 communicatie-systeem, zodoende weten wij heel goed hoe frustrerend slecht werkende telecom kan zijn. “
De demonstranten vertelden dat dit hun laatste mogelijkheid was om tot Telfort door te dringen, daar hun internet en telefoon het al weken niet meer deed en Telfort niet op hun brieven reageerde.
De directeur heeft, behalve de schrik, geen kwalijke gevolgen aan het incident over gehouden.
Ongelukkigerwijs probeerde de directeur van Telfort zich in zijn dienstwagen een weg door de demonstranten te banen. Hij werd herkend en demonstranten blokkeerden hem de weg. Terwijl zij dreigend naar zijn auto liepen, riepen zij “Om u beter van dienst te kunnen zijn, krijgt u een kort keuzemenu. Wanneer u niet wilt dat uw auto gedemonteerd wordt, steek uw linkerhand op. Wanneer u niet in de gracht gesmeten wil worden, steek uw rechterhand op.” Verward stak de directeur beide handen de lucht in. Direct riep de massa “Helaas u heeft geen geldige keuze gemaakt” en wierp zich op de auto die zij met blote handen begon te slopen.
Toen de politie later ter plekke verscheen, was de auto geheel gedemonteerd, en de directeur net in de gracht gejonast. De menigte verhinderde de directeur uit de gracht te komen terwijl zij riepen: “Wij begrijpen dat dit een vervelende situatie voor u is, maar kunnen u helaas geen toezeggingen doen over het moment dat uw ongemak beëindigd zal worden”
De politie sommeerde de amokmakers de topman vrij te laten. Daarop riep de massa “Een ogenblik geduld alstublieft, wij zullen u zo spoedig mogelijk te woord staan” en ging door waar zij mee bezig waren.
Na een enkele charge was de topman bevrijd, de politiewoordvoerder gaf later aan wel enig begrip te hebben voor de demonstranten. “Wij werken met het C2000 communicatie-systeem, zodoende weten wij heel goed hoe frustrerend slecht werkende telecom kan zijn. “
De demonstranten vertelden dat dit hun laatste mogelijkheid was om tot Telfort door te dringen, daar hun internet en telefoon het al weken niet meer deed en Telfort niet op hun brieven reageerde.
De directeur heeft, behalve de schrik, geen kwalijke gevolgen aan het incident over gehouden.
Wachttijd op Telfort modem is nu al drie weken
Drie weken geen Adsl, en nee zij hebben geen idee wanneer het modem geleverd zal worden. Hoe ik ondertussen mijn mail lees, beantwoord, mijn rekeningen betaal, dat zoek ik zelf maar uit. Fijn zo'n klantgerichte organisatie...
dinsdag 8 december 2009
Wachten op Telfort, en wachten, en wachten, en ..... nog meer wachten
Twee en halve week geen ADSL. Ik zit te wachten op een vervangend modem van Telfort. Graag had ik hier een lang sarcastisch verhaal over geschreven, maar dat lukt niet echt op mijn mobieltje zonder RSI op te lopen. Zolang Telfort dus niet de spullen levert waarvoor zij mij laten betalen, vindt je hier alleen kleine stukjes en haiku's.
maandag 7 december 2009
dinsdag 1 december 2009
Abonneren op:
Posts (Atom)